Bij werk draait het om de mensen waarmee je samenwerkt. En bij Yenlo voel ik me niet zomaar een nummer, maar een persoon.
Toen ik de website van Yenlo las, kreeg ik meteen het gevoel dat het bedrijf een open karakter had. Maar je weet het natuurlijk nooit echt totdat je de mensen ontmoet met wie je gaat werken. Mijn verhaal over hoe ik werd aangenomen is eigenlijk best grappig. Ik kreeg autopech toen ik op weg was naar mijn eerste sollicitatiegesprek met de CFO van Yenlo. Daar stond ik dus, aan de kant van de weg. Ik probeerde Yenlo te bereiken. Dit was de slechtste timing ooit om autopech te krijgen.
Ik belde dus Yenlo en legde de situatie uit. Ik dacht al bij mezelf: dit gaat me de baan kosten. Mijn enige kans is verpest. Maar ze waren heel erg aardig en we konden het interview verplaatsen naar de volgende week. En wat nog mooier is, ze belden me de volgende dag om te vragen hoe het met me ging en om te zien of ik veilig thuis was gekomen. Op dat moment wist ik gewoon dat ik voor Yenlo wilde werken. Ik vond het zo aardig en attent. Het gaf me een welkom gevoel. En het gaf me het gevoel dat ik niet alleen een nummer voor ze zou zijn, maar een echte persoon.
Er zijn veel overeenkomsten tussen mijn collega’s en mij, ook al heb ik een andere achtergrond.
Ik ben een heel open, sociaal en positief persoon. Ik werk graag in een omgeving waar ik met mensen kan praten en sociaal kan zijn. Ik heb echter ook de neiging om in mijn werk te worden gezogen. Dat gebeurt vooral als ik thuis werk. Ik vergeet gewoon de tijd en werk zonder nauwelijks een pauze te nemen. Maar op kantoor praat ik graag met mijn collega’s. Ik ben altijd op zoek naar overeenkomsten tussen andere mensen en mijzelf.
Ik ben Marokkaans, maar mijn etniciteit definieert me niet. Een van mijn collega’s houdt bijvoorbeeld van hardlopen. Ik loop zelf ook hard. Daar praten we dus over. Tegelijkertijd zijn collega’s ook geïnteresseerd in mijn achtergrond en cultuur. Ik heb echt het gevoel dat mijn collega’s me accepteren zoals ik ben en dat ik gewoon mezelf mag zijn.
Ik heb uitdagingen nodig, maar ik heb ook veelzijdigheid nodig.
The reason that I decided to apply at Yenlo was that I wanted to be challenged. I need versatility, and I want to keep developing my skills. Yenlo took a chance with me; I knew that I could do about 80% of what the job application asked for. But I really wanted to learn the skills I hadn’t mastered yet. And that’s what I’m doing now. But I know that once I become proficient in all those things, I will also be able to keep on developing myself because that’s also something that Yenlo finds important. And I’m really happy about that.